پنجاه و دو

ثروت هایی هم هست که بخشش پربارترشان می کند. ثروت های اصیل اند این ها. مثل زمان. مثل زندگی. مثل دوست داشتن.

بخشش یعنی بودنِ بی مضایقه. و این بی دریغ بودن اش است که حفظ اش می کند از به کامِ عدم غلتیدن. رویینه تن می کندش. پربار و مداوم.