Saturday, December 31, 2011

صد و سی و دو

رویین تن، آسیب ناپذیر، بی درد. قرینِ بی حسی است. و بی حسی گامِ بی صدای مرگ است. خالی شدن از حیات.
Posted by فریده at 8:00 AM

3 comments:

  1. ali karbasiDecember 31, 2011 at 8:33 AM

    This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  2. ali karbasiDecember 31, 2011 at 9:23 AM

    شاید که بی حیاتی همان مرگ نباشد، و آن کس که رویین تن است بی حیات است ولی در آرزوی مرک. البته می شود به این بازی کلمات ادامه داد و مرگ را چرخاند و در قاب های مختلف گنجاند

    ReplyDelete
  3. فریدهDecember 31, 2011 at 9:44 AM

    به چگونه تعریف کردنِ واژه ی حیات وابسته است. و مرگ.

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)