Wednesday, April 4, 2012

دویست و بیست و شش

اشتها شوق است برای چیزی، آرزو کردن اش، خواستن اش. محدود به غذا نیست. همان طور که گرسنگی. که نیاز است به چیزی، طلبی فراموشی ناپذیر. و میان طلب و شوق مِهری است. پیوندی ناگسستنی.

No comments:

Post a Comment