ششصد و پنجاه و دو

رنج لختیِ عادت را می شکند. رنج را از هر طرف که نگاه کنی رنج است و هیچ کامِ سالمی نیست که شیرین بشود ازش.

پس نوشت. از خلاف آمدِ عادت بطلب کام را یادت هست آقای حافظ؟ خب همیشه هم این طورها نیست. خوش به حالِ تو ولی به هر حال. ما که بخیل نیستیم.