Saturday, August 31, 2013

ششصد و یازده

مرز یک خطِ فرضی است که آدم ها به خیال شان باهاش به زمین می خواهند نظم بدهند. بهانه است برای ساده کردنِ تفرق. برای ساده قانع شدن که خوب و بد را جدا می کند. در هم است در هر دو سو ولی. خوب و بد در هم است و مرز خطی فرضی است در خیال ها، گذران از میانِ انبوهیِ خوبی و بدی ها.

No comments:

Post a Comment