پانصد و پنجاه

تحمل یعنی کژدار و مریز زندگی می کنیم. یعنی از ترس اینکه اگر بگذریم خالی بماند دنیامان، می مانیم و جگرمان را گاز می زنیم و ارزشگذاری هم می کنیم که اصلا همین درست است.