صد و شصت و نه

امنیت توی آدم است. به محله و شهر نیست. وگرنه که آدم گاهی توی خانه ی خودش هم ناامن است. حس اطمینان بخشی است که گاهی اعتماد خوانده می شود. نترسیدن نیست. امید است به زندگی.