پانصد و هفتاد و دو

انفعال همین کاسه ی چه کنمی است که به دست می گیرد، همین بیهوده چرخیدن ها و ملامت ها و نشستن به امیدِ منجی و قهرمانی که زندگی را و دنیا را از این رو به آن رو کند.