دلتنگی یعنی آرزوی در آغوش کشیدن هر روزه ات. یعنی چشم چرخاندن برای دیدن ات در خیابان های شلوغ شهری که هیچ وقت در آن نبوده ای
درباره من
- فریده
- می نویسم. تو بگیر ردی از حال که می خواهم بماند، در موم مثل نیاکان مصری ام. یا روی سنگی به تقلید از مادرِ طبیعت. می نویسم. گاهی به امیدِ خوانده شدن، ولی اغلب برای اینکه خودم بتوانم از توی افکارم بیایم بیرون و بایستم و از دورترک نگاهشان کنم. می نویسم. هر روز. می نویسم. نوشتن، همین و تمام
No comments:
Post a Comment